تحلیل سیاست و  سیاست‌گذاری عمومی

چارچوب ائتلاف حامی (Advocacy Coalition Framework یا به اختصار ACF)

نظریه‌ای در مطالعات سیاست‌گذاری است که فرایندهای سیاست‌گذاری را در نظامی پیچیده و چندبازیگری تحلیل می‌کند.

این چارچوب که توسط پل ساباتیر و هَنک جنکینز-اسمیت از اواخر دهه ۱۹۸۰ توسعه یافته، تأکید می‌کند که بازیگران سیاست‌گذاری بر اساس باورها و ارزش‌های مشترک خود، ائتلاف‌هایی تشکیل می‌دهند و در رقابت با ائتلاف‌های دیگر برای تأثیرگذاری بر سیاست‌ها فعالیت می‌کنند.

عناصر کلیدی چارچوب ائتلاف حامی:

• ائتلاف‌های حمایت‌گرانه: گروه‌هایی از بازیگران مختلف (از جمله مقامات منتخب، مدیران دولتی، رهبران گروه‌های ذینفع، پژوهشگران) که باورها و ارزش‌های مشترکی دارند و به طور هماهنگ برای تحقق اهداف سیاستی خود فعالیت می‌کنند..

• زیرسیستم سیاستی: مجموعه‌ای از بازیگران مرتبط با یک موضوع سیاستی خاص که در تعامل با یکدیگر و در چارچوب نظام سیاست‌گذاری گسترده‌تر فعالیت می‌کنند.

• یادگیری سیاستی: فرایندی که در آن ائتلاف‌ها بر اساس اطلاعات جدید علمی، فنی یا تجربی، باورهای خود را تعدیل یا تقویت می‌کنند، هرچند معمولاً یادگیری بیشتر درون ائتلاف‌ها رخ می‌دهد و تغییرات عمده در باورها نادر است.

• تغییر سیاستی: تغییرات عمده معمولاً ناشی از شوک‌ها یا رویدادهای بیرونی است که برخی ائتلاف‌ها را تضعیف و فرصت‌هایی برای ائتلاف‌های دیگر فراهم می‌کند.

نقش بازیگران و منابع:

بازیگران در چارچوب ACF با استفاده از منابع مختلفی مانند حمایت عمومی، ائتلاف‌ها، دسترسی به قدرت، بودجه، داده‌های علمی و رهبری مؤثر، تلاش می‌کنند تا سیاست‌ها را شکل دهند و تغییر دهند.

نقش واسطه‌ها (Policy Brokers) در کاهش تعارض و ایجاد توافق میان ائتلاف‌ها برجسته است